„Człowiek jest takim, jakim jest jego działanie. Człowiek nie jest niczym innym, niż jego życie” – powiedział Jean-Paul Sartre francuski filozof. Natomiast w książce „Lód” Jacka Dukaja jednego z najciekawszych współczesnych prozaików polskich znajdujemy dający wiele do myślenia cytat: „Lepiej znamy intencje naszych czynów niż owe czyny. Lepiej wiemy, co chcieliśmy powiedzieć, niż co naprawdę powiedzieliśmy. Wiemy, kim chcemy być – nie wiemy, kim jesteśmy”.
W strażackiej służbie liczą się zarówno zamiary, bo mają istotny wpływ na wytyczanie kierunków działań, których efekty determinują czyny. Od tego zależy skuteczność podejmowanych działań, a często życie ludzi. Mamy zatem obowiązek, jako kontynuatorzy floriańskiej idei, dokonywania wszelkich ocen nie według deklaracji, a czynów, nie według zajmowanych stanowisk, a raczej dokonań i osiągnięć prowadzących do rozwoju komendy, szkoły i uczelni, a w efekcie całej służby, systemów bezpieczeństwa oraz działań ratowniczych, do ograniczania strat i ludzkich tragedii.
Mamy również przekonanie, że uprawnieni do wnioskowania awansowego, opiniujący wnioski awansowe i w końcu nadający stopnie generalskie, wskutek pozytywnych ocen rezultatów służby podjęli decyzje o wyróżnienia na przestrzeni lat kilkudziesięciu osób najwyższymi stopniami w hierarchii pożarniczej.
Prawie dwadzieścia lat temu z inicjatywy kilku generałów PSP powstał Klub Generalski PSP skupiający generałów, oficerów wyróżnionych wężykami i lampasami na mundurze, ludzi, bez kompleksów wobec przeciwności losu, potrafiących stawić czoła wszystkiemu, co burzy, niszczy, szkodzi lub ogranicza rozwój służby, dbających, by ta zawodowa formacja wzmacniana na co dzień wolontariuszami z ochotniczych straży pożarnych nadal utrzymywała najwyższy wskaźnik zaufania społecznego.
Przysłowie mówi „przykład idzie z góry” – a jeżeli w hierarchii stopni służbowych na szczycie funkcjonują generałowie – to poprzez poznanie ich osiągnięć, drogi życiowej i uwarunkowań, w jakich dane im było pełnić służbę – łatwiej będzie w otaczającym nas świecie wszechobecnych przeobrażeń odnaleźć, jak często daje się zauważyć, zanikające relacje: mistrz – uczeń, przełożony – podwładny, które stanowiły ważną i potrzebną w służbie relację międzypokoleniową.
nadbryg. w st. spocz. Maciej Schroeder
KLUB GENERALSKI PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ
HISTORIA 2002 – 2018
Ostatnia dekada XX wieku stała się przełomowa w dziejach polskiego pożarnictwa, bowiem w 1991 roku uchwalono, a następnie wdrożono w życie dwie ustawy: „o ochronie przeciwpożarowej” i „o Państwowej Straży Pożarnej”. Przyjęte przez Sejm RP regulacje wyprzedzały inne europejskie rozwiązania i dla wielu krajów, już po kilku latach obowiązywania, mogły być przykładem skutecznego i sprawnego funkcjonowania służb ratowniczych. Wydano ponad 50 aktów wykonawczych, w tym dotyczące organizacji krajowego systemu ratowniczo – gaśniczego, którego celem jest unifikacja działań o charakterze ratowniczym, podejmowanych przez Państwową Straż Pożarną, Ochotnicze Straże Pożarne i inne podmioty ratownicze w sytuacjach zagrożeń życia, zdrowia, mienia lub środowiska.
Rodziła się nowa formacja i nowa jej jakość. Wśród zdecydowanej większości pełniących służbę funkcjonariuszy obserwowano duży entuzjazm i zaangażowanie we wdrażaniu nowatorskich rozwiązań.
Ta młoda, nowocześnie zorganizowana i od początku skutecznie działająca formacja ratownicza odnotowywała coraz więcej sukcesów. Uogólniając, na pierwszym miejscu było zorganizowanie oraz konsekwentne rozwijanie i unowocześnianie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Na drugim – transformacja techniczna i profilaktyczna.
Przemiany dotyczyły całego zakresu spraw organizacyjnych, szkoleniowych i pragmatyki służbowej. Wprowadzono także nowe stopnie służbowe strażaków. W dniu 16 października 1992 r., po raz pierwszy na mocy nowej ustawy, Prezydent RP Lech Wałęsa, na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, nadał st. bryg. Feliksowi Deli komendantowi głównemu Państwowej Straży Pożarnej pierwszy stopień generalski – nadbrygadiera.
Do 2001 r. nominacje generalskie otrzymało 14 oficerów. W dziesięciolecie obowiązywania strażackich ustaw, a dokładnie 4 stycznia 2002 r., w siedzibie Fundacji Techniki i Ratownictwa „EDURA” odbyło się spotkanie grupy inicjatywnej powołania Klubu Generalskiego Państwowej Straży Pożarnej, w składzie – nadbrygadierzy Ignacy Ścibiorek, Zygmunt Politowski, Aleksander Szymański i Roman Kaźmierczak.
Podstawowym założeniem powołania klubu było udzielenie wsparcia komendantowi głównemu PSP w procesie modernizacji formacji oraz włączenie do tego procesu kolegów generałów będących w stanie spoczynku. Inicjatywę przedstawiono komendantowi głównemu PSP uzyskując pełną akceptację.
Na wniosek nadbryg. Romana Kaźmierczaka, w konsultacji z prezesem Fundacji „EDURA” st. bryg. w st. spocz. Januszem Jędrzejczykiem, ustalono siedzibę Klubu w obiekcie Komendy Miejskiej PSP Warszawie przy ul. Chłodnej 3.
Na spotkania klubowe zapraszani byli m.in. Prezydenci RP Lech Wałęsa i Bronisław Komorowski, Premier i Wicepremier rządu RP, senatorowie, posłowie, ministrowie i wiceministrowie, wojewodowie, starostowie i przedstawiciele różnych szczebli administracji samorządowej. Klub Generalski PSP działał wówczas w oparciu o wewnętrzny regulamin, w którym określono m.in., że celem klubu jest integrowanie środowiska pożarniczego, służenie radą i pomocą członkom Klubu, pełnienie funkcji konsultacyjnej dla komendanta głównego PSP, reprezentowanie środowiska podczas strażackich uroczystości okolicznościowych, konferencji, itp., kultywowanie tradycji historycznych pożarnictwa oraz propagowanie wiedzy i doświadczeń w środowisku pożarniczym.
Ustalono, że członkami Klubu Generalskiego PSP mogą być generałowie straży pożarnej /z okresu przed powstaniem PSP/, generałowie brygadierzy oraz nadbrygadierzy w służbie czynnej oraz w stanie spoczynku. Finansowanie działalności klubu odbywało się w oparciu o składki członków.
Ustalono również, że najwyższą godność w klubie – funkcję Dziekana, sprawuje zawsze urzędujący komendant główny PSP, a klubem kieruje zarząd w osobach: dziekan, wicedziekan, kanclerz. Klub mógł nadać godność „Członka Honorowego Klubu”. W uzgodnieniu z Dziekanem, na spotkania klubu mogły być zapraszane inne osoby, co zawsze podnosiło rangę i dobrą atmosferę tych spotkań.
Od powołania Klubu Generalskiego PSP, jego symbolem była zabytkowa statuetka oficera straży ogniowej, która pełni tę rolę do chwili obecnej.
Generałowie – członkowie klubu, na znak przynależności klubowej, noszą złote sygnety ze stanowiącą znak graficzny klubu plakietą, przedstawiającą stylizowanego orła w koronie ze stylizowanymi symbolicznymi elementami służby strażackiej – hełmem strażackim umieszczonym po środku nad skrzyżowanymi stylizowanymi toporami strażackimi.
W dniu 7 lutego 2002 r. na zaproszenie komendanta głównego PSP, w siedzibie komendy, przy ul. Podchorążych 38 w Warszawie, odbyło się pierwsze oficjalne posiedzenie klubu, w którym udział wzięli (w kolejności alfabetycznej):
gen. brygadier Dela Feliks
nadbryg. Grosset Ryszard
gen. brygadier Jankowski Teofil
nadbryg. Jasiński Marek
gen. poż. Jarosz Zygmunt
nadbryg. Kamiński Ryszard
nadbryg. Kaźmierczak Roman
nadbryg. Korzeniewski Ryszard
gen. brygadier Meres Zbigniew
nadbryg. Politowski Zygmunt
nadbryg. Schroeder Maciej
nadbryg. Seńczuk Jerzy
gen. poż. Stefanowski Andrzej
nadbryg. Szymański Aleksander
nadbryg. Ścibiorek Ignacy
nadbryg. Wolanin Jerzy
Na spotkaniu tym wybrany został pierwszy dziekan Klubu Generalskiego PSP – nadbryg. Zbigniew Meres i kanclerz klubu – nadbryg. Roman Kaźmierczak, który tę funkcję sprawuje do dziś.
W kolejnych latach godność dziekana sprawowali:
2002 – gen. brygadier Zbigniew Meres,
2002 – 2005 gen. brygadier Teofil Jankowski,
2005 – 2008 nadbryg. Piotr Buk,
2008 – gen. brygadier Wiesław Leśniakiewicz /do chwili obecnej/
W czasie działania Klubu Generalskiego PSP odbyły się 42 spotkania, na których planowano i omawiano działania klubu. Były to również spotkania okolicznościowe związane z obchodami centralnymi lub lokalnymi Dnia Strażaka, ze świętami państwowymi i jubileuszowymi jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej lub innymi okolicznościami np. integrującymi klubowiczów i ich rodziny, w tym wspaniałe bale w Warszawie i na zamku w Mosznej (woj. opolskie) wyróżniające się przyjacielską atmosferą, znakomitą muzyką i występami artystów.
Nasi członkowie współdziałali aktywnie z innymi organizacjami, biorąc udział w wielu konferencjach poświęconych m.in. tematyce związanej z szeroko rozumianym bezpieczeństwem państwa.
Podczas spotkań członkowie Klubu Generalskiego PSP podjęli uchwałę o nadaniu godności członków honorowych klubu trzem oficerom wybitnie zasłużonym dla polskiego pożarnictwa. Godnością tą wyróżniono:
płk. poż. w st. sp. Władysława Pilawskiego,
płk. poż. w st. sp. Zdzisława Filingiera,
ks. st. bryg. w st. sp. Jerzego Kołodziejczaka.
W tym okresie wydano m.in. monografię pt. „Generałowie polskiego pożarnictwa 1976 – 2012”, do której przedmowę przesłał prezydent RP Bronisław Komorowski.
W dniu 22 października 2015 r. członkiem honorowym Klubu Generalskiego PSP został gen. prof. Mychajło Kozjar – rektor Lwowskiego Uniwersytetu Ochrony Życia, wielki przyjaciel polskich strażaków.
Po wyborach parlamentarnych w 2015 r. nowy komendant główny PSP podejmował niezrozumiałe dla środowiska pożarniczego działania zdecydowanie świadczące o chęci odcięcia się od dokonań twórców PSP, deprecjacji tradycji ceremoniału pożarniczego i podziału środowiska pożarniczego. Konsekwencją działania nowego komendanta głównego PSP było również pozbawienie klubu siedziby. Klub w dotychczasowej formule grupy koleżeńskiej nie posiadał żadnej możliwości dialogu z kierownictwem Państwowej Straży Pożarnej. W tej sytuacji członkowie klubu podjęli decyzję o sformalizowaniu jego działania w ramach stowarzyszenia.
HISTORIA OD 2018 r – STOWARZYSZENIE KLUB GENERAŁÓW PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dyskusje na temat sformalizowania działalności klubowej toczyły się w różnych miejscach i przy różnych okazjach, m.in. spotkanie klubowe poświęcone tej sprawie odbyło się w 2017 r. w Warszawie, przy okazji obchodów Dnia Strażaka, a także na zaplanowanym i merytorycznie przygotowanym wyjazdowym spotkaniu członków klubu, podczas wizyty we Lwowie z okazji obchodów 70-lecia Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Bezpieczeństwa Życia. Spotkania te dały podstawę do zorganizowania zebrania założycielskiego stowarzyszenia „Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej”, które odbyło się 4 kwietnia 2018 r. w Łodzi.
W wyniku prowadzonych dyskusji zebranie założycielskie przyjęło, niezbędne dla dalszego procesu rejestracji stowarzyszenia w Krajowym Rejestrze Sądowym, uchwały:
-w sprawie utworzenia stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej i jego siedziby,
-w sprawie przyjęcia statutu stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej,
-w sprawie wyboru zarządu stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej,
-w sprawie wyboru komisji rewizyjnej stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej.
Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, w dniu 09 sierpnia 2018 r. dokonano rejestracji stowarzyszenia „Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej” w Krajowym Rejestrze Sądowym. Stowarzyszenie stało się jednocześnie sukcesorem dotychczasowej działalności Klubu Generalskiego PSP.
W dniu rejestracji klub liczył 35 członków zwyczajnych. Aktualnie klub liczy 37 członków zwyczajnych i 2 członków honorowych.
W 2019 r. mocą uchwały walnego zebrania członków klubu przyjęto wzór znaku graficznego, symbolu i odznaki członkowskiej klubu oraz wzoru sygnetu członka zwyczajnego i członka honorowego Klubu Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej. Zachowano wzór symbolu klubu (zabytkowa statuetka oficera straży ogniowej) oraz wzór sygnetu członka zwyczajnego klubu przyjęte w ramach funkcjonowania Klubu Generalskiego PSP. Dodatkowo, analogiczny wzór sygnetu przyjęto dla członka honorowego klubu. Na wewnętrznej płaszczyźnie sygnetu członka zwyczajnego klubu znajduje się wygrawerowany stopień, imię i nazwisko oraz data nominacji generalskiej. Na wewnętrznej stronie sygnetu członka honorowego znajduje się wygrawerowane imię i nazwisko, kolejny numer oraz data nadania członkostwa honorowego.
Wprowadzony wzór znaku graficznego przedstawia stylizowanego orła w koronie ze stylizowanymi symbolicznymi elementami służby strażackiej – hełmem strażackim umieszczonym po środku nad skrzyżowanymi stylizowanymi toporami strażackimi, wg zamieszczonego niżej wzoru:
Odznaka członkowska klubu wykonana jest wg zamieszczonego niżej wzoru:
W polu pod znakiem graficznym klubu, między dwoma wężykami generalskimi umieszczono liczbę 2002 upamiętniającą rok, w którym powstała pierwsza koleżeńska formuła klubu.
Klub jest powołany w celach niezarobkowych i nie prowadzi działalności gospodarczej, a swoje cele realizuje poprzez pracę społeczną swoich członków. Podejmowane działania klubu są finansowane ze składek członkowskich i ewentualnych darowizn.
Klub współpracuje z klubami i stowarzyszeniami generalskimi Policji, Straży Granicznej i Wojska Polskiego, a prezes-dziekan klubu jest członkiem Konwentu Dziekanów Klubów Generalskich Służb Mundurowych.
W styczniu 2021 r. komendant główny PSP nadbryg. Andrzej Bartkowiak podjął decyzję o udostępnieniu pomieszczeń dla działalności klubowej, w JRG17 na warszawskim Ursynowie. Decyzję wprowadzili w życie mazowiecki komendant wojewódzki PSP oraz komendant miejski PSP w Warszawie udzielając wszechstronnej pomocy.
Słowo wstępne
„Człowiek jest takim, jakim jest jego działanie. Człowiek nie jest niczym innym, niż jego życie” – powiedział Jean-Paul Sartre francuski filozof. Natomiast w książce „Lód” Jacka Dukaja jednego z najciekawszych współczesnych prozaików polskich znajdujemy dający wiele do myślenia cytat: „Lepiej znamy intencje naszych czynów niż owe czyny. Lepiej wiemy, co chcieliśmy powiedzieć, niż co naprawdę powiedzieliśmy. Wiemy, kim chcemy być – nie wiemy, kim jesteśmy”.
W strażackiej służbie liczą się zarówno zamiary, bo mają istotny wpływ na wytyczanie kierunków działań, których efekty determinują czyny. Od tego zależy skuteczność podejmowanych działań, a często życie ludzi. Mamy zatem obowiązek, jako kontynuatorzy floriańskiej idei, dokonywania wszelkich ocen nie według deklaracji, a czynów, nie według zajmowanych stanowisk, a raczej dokonań i osiągnięć prowadzących do rozwoju komendy, szkoły i uczelni, a w efekcie całej służby, systemów bezpieczeństwa oraz działań ratowniczych, do ograniczania strat i ludzkich tragedii.
Mamy również przekonanie, że uprawnieni do wnioskowania awansowego, opiniujący wnioski awansowe i w końcu nadający stopnie generalskie, wskutek pozytywnych ocen rezultatów służby podjęli decyzje o wyróżnienia na przestrzeni lat kilkudziesięciu osób najwyższymi stopniami w hierarchii pożarniczej.
Prawie dwadzieścia lat temu z inicjatywy kilku generałów PSP powstał Klub Generalski PSP skupiający generałów, oficerów wyróżnionych wężykami i lampasami na mundurze, ludzi, bez kompleksów wobec przeciwności losu, potrafiących stawić czoła wszystkiemu, co burzy, niszczy, szkodzi lub ogranicza rozwój służby, dbających, by ta zawodowa formacja wzmacniana na co dzień wolontariuszami z ochotniczych straży pożarnych nadal utrzymywała najwyższy wskaźnik zaufania społecznego.
Przysłowie mówi „przykład idzie z góry” – a jeżeli w hierarchii stopni służbowych na szczycie funkcjonują generałowie – to poprzez poznanie ich osiągnięć, drogi życiowej i uwarunkowań, w jakich dane im było pełnić służbę – łatwiej będzie w otaczającym nas świecie wszechobecnych przeobrażeń odnaleźć, jak często daje się zauważyć, zanikające relacje: mistrz – uczeń, przełożony – podwładny, które stanowiły ważną i potrzebną w służbie relację międzypokoleniową.
nadbryg. w st. spocz. Maciej Schroeder
KLUB GENERALSKI PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ
HISTORIA 2002 – 2018
Ostatnia dekada XX wieku stała się przełomowa w dziejach polskiego pożarnictwa, bowiem w 1991 roku uchwalono, a następnie wdrożono w życie dwie ustawy: „o ochronie przeciwpożarowej” i „o Państwowej Straży Pożarnej”. Przyjęte przez Sejm RP regulacje wyprzedzały inne europejskie rozwiązania i dla wielu krajów, już po kilku latach obowiązywania, mogły być przykładem skutecznego i sprawnego funkcjonowania służb ratowniczych. Wydano ponad 50 aktów wykonawczych, w tym dotyczące organizacji krajowego systemu ratowniczo – gaśniczego, którego celem jest unifikacja działań o charakterze ratowniczym, podejmowanych przez Państwową Straż Pożarną, Ochotnicze Straże Pożarne i inne podmioty ratownicze w sytuacjach zagrożeń życia, zdrowia, mienia lub środowiska.
Rodziła się nowa formacja i nowa jej jakość. Wśród zdecydowanej większości pełniących służbę funkcjonariuszy obserwowano duży entuzjazm i zaangażowanie we wdrażaniu nowatorskich rozwiązań.
Ta młoda, nowocześnie zorganizowana i od początku skutecznie działająca formacja ratownicza odnotowywała coraz więcej sukcesów. Uogólniając, na pierwszym miejscu było zorganizowanie oraz konsekwentne rozwijanie i unowocześnianie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Na drugim – transformacja techniczna i profilaktyczna.
Przemiany dotyczyły całego zakresu spraw organizacyjnych, szkoleniowych i pragmatyki służbowej. Wprowadzono także nowe stopnie służbowe strażaków. W dniu 16 października 1992 r., po raz pierwszy na mocy nowej ustawy, Prezydent RP Lech Wałęsa, na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, nadał st. bryg. Feliksowi Deli komendantowi głównemu Państwowej Straży Pożarnej pierwszy stopień generalski – nadbrygadiera.
Do 2001 r. nominacje generalskie otrzymało 14 oficerów. W dziesięciolecie obowiązywania strażackich ustaw, a dokładnie 4 stycznia 2002 r., w siedzibie Fundacji Techniki i Ratownictwa „EDURA” odbyło się spotkanie grupy inicjatywnej powołania Klubu Generalskiego Państwowej Straży Pożarnej, w składzie – nadbrygadierzy Ignacy Ścibiorek, Zygmunt Politowski, Aleksander Szymański i Roman Kaźmierczak.
Podstawowym założeniem powołania klubu było udzielenie wsparcia komendantowi głównemu PSP w procesie modernizacji formacji oraz włączenie do tego procesu kolegów generałów będących w stanie spoczynku. Inicjatywę przedstawiono komendantowi głównemu PSP uzyskując pełną akceptację.
Na wniosek nadbryg. Romana Kaźmierczaka, w konsultacji z prezesem Fundacji „EDURA” st. bryg. w st. spocz. Januszem Jędrzejczykiem, ustalono siedzibę Klubu w obiekcie Komendy Miejskiej PSP Warszawie przy ul. Chłodnej 3.
Na spotkania klubowe zapraszani byli m.in. Prezydenci RP Lech Wałęsa i Bronisław Komorowski, Premier i Wicepremier rządu RP, senatorowie, posłowie, ministrowie i wiceministrowie, wojewodowie, starostowie i przedstawiciele różnych szczebli administracji samorządowej. Klub Generalski PSP działał wówczas w oparciu o wewnętrzny regulamin, w którym określono m.in., że celem klubu jest integrowanie środowiska pożarniczego, służenie radą i pomocą członkom Klubu, pełnienie funkcji konsultacyjnej dla komendanta głównego PSP, reprezentowanie środowiska podczas strażackich uroczystości okolicznościowych, konferencji, itp., kultywowanie tradycji historycznych pożarnictwa oraz propagowanie wiedzy i doświadczeń w środowisku pożarniczym.
Ustalono, że członkami Klubu Generalskiego PSP mogą być generałowie straży pożarnej /z okresu przed powstaniem PSP/, generałowie brygadierzy oraz nadbrygadierzy w służbie czynnej oraz w stanie spoczynku. Finansowanie działalności klubu odbywało się w oparciu o składki członków.
Ustalono również, że najwyższą godność w klubie – funkcję Dziekana, sprawuje zawsze urzędujący komendant główny PSP, a klubem kieruje zarząd w osobach: dziekan, wicedziekan, kanclerz. Klub mógł nadać godność „Członka Honorowego Klubu”. W uzgodnieniu z Dziekanem, na spotkania klubu mogły być zapraszane inne osoby, co zawsze podnosiło rangę i dobrą atmosferę tych spotkań.
Od powołania Klubu Generalskiego PSP, jego symbolem była zabytkowa statuetka oficera straży ogniowej, która pełni tę rolę do chwili obecnej.
Generałowie – członkowie klubu, na znak przynależności klubowej, noszą złote sygnety ze stanowiącą znak graficzny klubu plakietą, przedstawiającą stylizowanego orła w koronie ze stylizowanymi symbolicznymi elementami służby strażackiej – hełmem strażackim umieszczonym po środku nad skrzyżowanymi stylizowanymi toporami strażackimi.
W dniu 7 lutego 2002 r. na zaproszenie komendanta głównego PSP, w siedzibie komendy, przy ul. Podchorążych 38 w Warszawie, odbyło się pierwsze oficjalne posiedzenie klubu, w którym udział wzięli (w kolejności alfabetycznej):
gen. brygadier Dela Feliks
nadbryg. Grosset Ryszard
gen. brygadier Jankowski Teofil
nadbryg. Jasiński Marek
gen. poż. Jarosz Zygmunt
nadbryg. Kamiński Ryszard
nadbryg. Kaźmierczak Roman
nadbryg. Korzeniewski Ryszard
gen. brygadier Meres Zbigniew
nadbryg. Politowski Zygmunt
nadbryg. Schroeder Maciej
nadbryg. Seńczuk Jerzy
gen. poż. Stefanowski Andrzej
nadbryg. Szymański Aleksander
nadbryg. Ścibiorek Ignacy
nadbryg. Wolanin Jerzy
Na spotkaniu tym wybrany został pierwszy dziekan Klubu Generalskiego PSP – nadbryg. Zbigniew Meres i kanclerz klubu – nadbryg. Roman Kaźmierczak, który tę funkcję sprawuje do dziś.
W kolejnych latach godność dziekana sprawowali:
2002 – gen. brygadier Zbigniew Meres,
2002 – 2005 gen. brygadier Teofil Jankowski,
2005 – 2008 nadbryg. Piotr Buk,
2008 – gen. brygadier Wiesław Leśniakiewicz /do chwili obecnej/
W czasie działania Klubu Generalskiego PSP odbyły się 42 spotkania, na których planowano i omawiano działania klubu. Były to również spotkania okolicznościowe związane z obchodami centralnymi lub lokalnymi Dnia Strażaka, ze świętami państwowymi i jubileuszowymi jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej lub innymi okolicznościami np. integrującymi klubowiczów i ich rodziny, w tym wspaniałe bale w Warszawie i na zamku w Mosznej (woj. opolskie) wyróżniające się przyjacielską atmosferą, znakomitą muzyką i występami artystów.
Nasi członkowie współdziałali aktywnie z innymi organizacjami, biorąc udział w wielu konferencjach poświęconych m.in. tematyce związanej z szeroko rozumianym bezpieczeństwem państwa.
Podczas spotkań członkowie Klubu Generalskiego PSP podjęli uchwałę o nadaniu godności członków honorowych klubu trzem oficerom wybitnie zasłużonym dla polskiego pożarnictwa. Godnością tą wyróżniono:
płk. poż. w st. sp. Władysława Pilawskiego,
płk. poż. w st. sp. Zdzisława Filingiera,
ks. st. bryg. w st. sp. Jerzego Kołodziejczaka.
W tym okresie wydano m.in. monografię pt. „Generałowie polskiego pożarnictwa 1976 – 2012”, do której przedmowę przesłał prezydent RP Bronisław Komorowski.
W dniu 22 października 2015 r. członkiem honorowym Klubu Generalskiego PSP został gen. prof. Mychajło Kozjar – rektor Lwowskiego Uniwersytetu Ochrony Życia, wielki przyjaciel polskich strażaków.
Po wyborach parlamentarnych w 2015 r. nowy komendant główny PSP podejmował niezrozumiałe dla środowiska pożarniczego działania zdecydowanie świadczące o chęci odcięcia się od dokonań twórców PSP, deprecjacji tradycji ceremoniału pożarniczego i podziału środowiska pożarniczego. Konsekwencją działania nowego komendanta głównego PSP było również pozbawienie klubu siedziby. Klub w dotychczasowej formule grupy koleżeńskiej nie posiadał żadnej możliwości dialogu z kierownictwem Państwowej Straży Pożarnej. W tej sytuacji członkowie klubu podjęli decyzję o sformalizowaniu jego działania w ramach stowarzyszenia.
HISTORIA OD 2018 r – STOWARZYSZENIE KLUB GENERAŁÓW PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dyskusje na temat sformalizowania działalności klubowej toczyły się w różnych miejscach i przy różnych okazjach, m.in. spotkanie klubowe poświęcone tej sprawie odbyło się w 2017 r. w Warszawie, przy okazji obchodów Dnia Strażaka, a także na zaplanowanym i merytorycznie przygotowanym wyjazdowym spotkaniu członków klubu, podczas wizyty we Lwowie z okazji obchodów 70-lecia Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Bezpieczeństwa Życia. Spotkania te dały podstawę do zorganizowania zebrania założycielskiego stowarzyszenia „Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej”, które odbyło się 4 kwietnia 2018 r. w Łodzi.
W wyniku prowadzonych dyskusji zebranie założycielskie przyjęło, niezbędne dla dalszego procesu rejestracji stowarzyszenia w Krajowym Rejestrze Sądowym, uchwały:
-w sprawie utworzenia stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej i jego siedziby,
-w sprawie przyjęcia statutu stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej,
-w sprawie wyboru zarządu stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej,
-w sprawie wyboru komisji rewizyjnej stowarzyszenia Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej.
Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, w dniu 09 sierpnia 2018 r. dokonano rejestracji stowarzyszenia „Klub Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej” w Krajowym Rejestrze Sądowym. Stowarzyszenie stało się jednocześnie sukcesorem dotychczasowej działalności Klubu Generalskiego PSP.
W dniu rejestracji klub liczył 35 członków zwyczajnych. Aktualnie klub liczy 37 członków zwyczajnych i 2 członków honorowych.
W 2019 r. mocą uchwały walnego zebrania członków klubu przyjęto wzór znaku graficznego, symbolu i odznaki członkowskiej klubu oraz wzoru sygnetu członka zwyczajnego i członka honorowego Klubu Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej. Zachowano wzór symbolu klubu (zabytkowa statuetka oficera straży ogniowej) oraz wzór sygnetu członka zwyczajnego klubu przyjęte w ramach funkcjonowania Klubu Generalskiego PSP. Dodatkowo, analogiczny wzór sygnetu przyjęto dla członka honorowego klubu. Na wewnętrznej płaszczyźnie sygnetu członka zwyczajnego klubu znajduje się wygrawerowany stopień, imię i nazwisko oraz data nominacji generalskiej. Na wewnętrznej stronie sygnetu członka honorowego znajduje się wygrawerowane imię i nazwisko, kolejny numer oraz data nadania członkostwa honorowego.
Wprowadzony wzór znaku graficznego przedstawia stylizowanego orła w koronie ze stylizowanymi symbolicznymi elementami służby strażackiej – hełmem strażackim umieszczonym po środku nad skrzyżowanymi stylizowanymi toporami strażackimi, wg zamieszczonego niżej wzoru:
Odznaka członkowska klubu wykonana jest wg zamieszczonego niżej wzoru:
W polu pod znakiem graficznym klubu, między dwoma wężykami generalskimi umieszczono liczbę 2002 upamiętniającą rok, w którym powstała pierwsza koleżeńska formuła klubu.
Klub jest powołany w celach niezarobkowych i nie prowadzi działalności gospodarczej, a swoje cele realizuje poprzez pracę społeczną swoich członków. Podejmowane działania klubu są finansowane ze składek członkowskich i ewentualnych darowizn.
Klub współpracuje z klubami i stowarzyszeniami generalskimi Policji, Straży Granicznej i Wojska Polskiego, a prezes-dziekan klubu jest członkiem Konwentu Dziekanów Klubów Generalskich Służb Mundurowych.
W styczniu 2021 r. komendant główny PSP nadbryg. Andrzej Bartkowiak podjął decyzję o udostępnieniu pomieszczeń dla działalności klubowej, w JRG17 na warszawskim Ursynowie. Decyzję wprowadzili w życie mazowiecki komendant wojewódzki PSP oraz komendant miejski PSP w Warszawie udzielając wszechstronnej pomocy.