14 maja 2024 roku odszedł na wieczną służbę nasz kolega nadbrygadier w st. spocz. Marek Jasiński, w latach 1997–2001 zastępca komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej. Członek Klubu Generałów Państwowej Straży Pożarnej Rzeczypospolitej Polskiej.
Z wielkim żalem przyjęliśmy tę niespodziewaną i bardzo smutną wiadomość. Odszedł od nas Wielki Człowiek i Wspaniały Kolega.
Generale Marku!
Będzie nam Ciebie bardzo brakowało!
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI!
Żonie Krystynie wraz z córkami Magdaleną i Beatą oraz całej pozostającej w smutku rodzinie składamy szczere kondolencje.
Członkowie Klubu Generałów Państwowej Straży Pożarnej.
———————–
Marek Jasiński urodził się 21 marca 1954 r. w Łodzi. W 1973 r. podjął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie, które ukończył w 1977 r. Po ukończeniu studiów rozpoczął służbę w Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Łodzi, a następnie pełnił służbę w Komendzie Rejonowej Straży Pożarnych Łódź-Bałuty. W tym czasie rozpoczął studia magisterskie w Szkole Głównej Służby Pożarniczej, które ukończył w 1989 r. W 1991 r. ponownie skierowany do pełnienia służby w Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Łodzi obejmując stanowisko kierownika służby zapobiegania pożarom.
Po utworzeniu Państwowej Straży Pożarnej realizował zadania operacyjne jako dowódca Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej PSP nr 10 w Łodzi, biorąc udział w wielu akcjach ratowniczo-gaśniczych na terenie aglomeracji łódzkiej, pożarów lasów m.in. w Kuźni Raciborskiej. W grudniu 1997 r. został powołany na stanowisko zastępcy komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej, pełniąc tę funkcję do listopada 2001 r. Od 2000 r. pełnił jednocześnie funkcję zastępcy szefa obrony cywilnej kraju.
4 maja 1999 r., na wniosek prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka, otrzymał z rąk prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego nominację na stopień nadbrygadiera.
Jako przedstawiciel kierownictwa Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej brał udział w pracach Rady Wyższego Szkolnictwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Nauki przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji, Prezydium Komitetu Przeciwpowodziowego, Rady ds. Autostrad przy Ministrze Transportu i Gospodarki Morskiej, Rady Branżowej Kasy Chorych i Rady Naukowej Instytutu „Moratex”.
Uczestniczył w rozwijaniu międzynarodowej współpracy w zakresie współdziałania służb ochrony przeciwpożarowej w sytuacjach zagrożeń. Przewodniczył delegacji polskiej podczas negocjacji umów międzyrządowych z Republiką Słowacką i Republiką Czeską, regulujących kwestie wzajemnej współpracy i pomocy podczas katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków. Przewodniczył polsko-niemieckiej konferencji omawiającej zagadnienia współpracy jednostek PSP z krajami związkowymi graniczącymi z Polską w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa.
Przez cały przebieg służby opowiadał się za współpracą i dialogiem, na każdym stopniu hierarchii zawodowej. Od 1980 r. był członkiem NSZZ Solidarność, a w latach 1995-1997 wiceprzewodniczącym Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ Solidarność.
Po przejściu 30 kwietnia 2002 r. w stan spoczynku, jako rzeczoznawca ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych rozpoczął własną swoją działalność gospodarczą, specjalizując się w dziedzinie bezpieczeństwa pożarowego przekryć dachowych.
Za osiągnięcia w służbie został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Zasłużony Dla Ochrony Przeciwpożarowej”, Złotym Znakiem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, 2001 r. Medalem Honorowym im. Bolesława Chomicza.
W dowód uznania otrzymał od władz miejskich godność Honorowego Obywatela Królewskiego Miasta Łęczycy oraz Honorowego Obywatela Miasta Zduńska Wola, a także medal okolicznościowy „Zasłużony dla Miasta Łask”.